۱) شایستگیهای مورد ارزیابی بطور دقیق انتخاب نشده است.
۲) تعداد شایستگیهای مورد ارزیابی بسیار زیاد بوده است.
۳) نشانههای رفتاری و تعریف شایستگیها بخوبی انجام نشده است.
۴) درجهبندی و مقیاس (طیف) پاسخگویی به سؤالات، گیجکننده و نامناسب بوده است.
۵) ارزیابیکنندگان، آموزش کافی جهت همکاری با مجریان طرح ندیدهاند.
۶) زمان درنظر گرفته شده برای پاسخگویی(تکمیل فرم ارزیابی) بسیار کوتاه است.
۷) توضیحات غیرکمی(شرح ارزیابی کنندگان) به درستی تعبیر نشده و مورد استفاده قرار نگرفته است.
۸) افراد ارزیابی کننده، به درستی انتخاب نشدهاند.
۹) فرهنگ توسعه و بستر آن در سازمان وجود نداشته است.
۱۰) ارزیابیکنندگان، هدف دقیق مدیریت را از انجام ارزیابی نمیدانند و به آن مظنون هستند.
۱۱) ارزیابیکنندگان مطمئن نیستند که نامشان فاش نمی شود.
۱۲) مدیریت از نتایج اطلاعات بدست آمده از این ارزیابی در جهتهایی بجز توسعه کارکنان استفاده میکند.(مثلاً ارتقاء، جایگزینی، پاداشها)
۱۳) کاندیداها نتایج بدستآمده را به دلایلی قبول ندارند. اولاً بخاطر اینکه این نتایج متفاوت از نمرههای است که آنها در نظر داشتهاند . ثانیاً ارزیابیکنندگانی را که در مورد وی اظهار نظر کردهاند را قبول ندارند. ثالثاً شایستگیهای مورد ارزیابی در مورد شغل آنان مصداق نداشته و نامربوط بوده است.
۱۴) کاندیداها نمیتوانند بین اهداف این ارزیابی و ارزشها و استراتژی سازمان ارتباطی برقرار نمایند.
۱۵) کاندیداها به دقیق بودن این نتایج اطمینان ندارند.
۱۶) بازخورد ارزیابی پس از مدت زمان خیلی طولانی به آنها داده شده است.
۱۷) کاندیداها دقیقاً نمیدانند که بر روی چه قسمتهایی از بازخورد جهت توسعه خود باید تمرکز نمایند.
۱۸) در بازخورد به کاندیداها فقط بر روی نقاط ضعف تاکید شده است.
۱۹) کاندیداها نمیدانند که با نتایج ارزیابی چه باید کرد. حق انتخاب مناسبی در مورد تعیین نوع و چگونگی توسعه خود ندارند.
۲۰) کاندیداها فاقد یک الگوی کامل جهت توسعه خود میباشند.
۲۱) بازخورد ارزیابی به مقام مافوق فرد فرستاده نشده است.
۲۲) مدیران مافوق کاندیدا، توسعه فرد را به عنوان یک مسؤولیت کاری برای خود در نظر نمیگیرند.
۲۳) پیگیری لازم به منظور انجام فعالیتهای توسعهای برای کاندیدا توسط مدیر وی صورت نمیگیرد.
۲۴) اهداف توسعهای(نقطهای که فرد باید به آن برسد) بطور شفاف، تدوین نشده است.