امر کردن به کاری و یا نهی کردن از کاری در هر زبان جزو پر کاربردترین ساختارهای زبانی به شمار می رود. فعل امر در زبان انگلیسی با قراردادن مصدر بدون to در ابتدای جمله ساخته می شود. برای مؤدبانه تر کردن فعل امر، در ابتدا یا انتهای جمله از کلمه Please به معنی «لطفاً» استفاده می شود:

فعل نهی، در واقع شکل منفی فعل امر است که با اضافه کردن کلمه  Don’t قبل از فعل امر ساخته می شود.

 گذشته فعل to be

قبلا گفتیم که فعل to be در زمان حال به صورت am و is و are ظاهر می شود. در این درس خواهیم آموخت که برای بیان مفهوم «بودن» در زمان گذشته از فعل to be به شکل was و were استفاده می شود.

 افعال باقاعده (Regular) و بی قاعده (Irregular)

اکثر فعلها در زبان انگلیسی به افزودن ed به مصدرفعل، به حالت گذشته تبدیل می شوند. به این دسته از فعلها که طبق قاعده مذکور به گذشته تبدیل می شوند، افعال با قاعده(regular) گفته می شود.

تلفظ شکل گذشته افعال باقاعده

توجه نمایید چنانچه فعل با قاعده به حروف t و یا d ختم گردد، هنگام اضافه کردن ed برای شکل گذشته، ed به عنوان یک بخش (Syllable) جدید در نظر گرفته می شود:

want           wanted                                    need           needed

در صورتی که فعل با قاعده به حروف t و یا d ختم نشده باشد، ed اضافه شده، به عنوان یک بخش جدید تلفظ نمی شود:

burn           burned                                    work          worked 

شکل گذشته افعال بی قاعده

بسیاری از افعال در زبان انگلیسی وجود دارند که زمان گذشته آنها با افزودن ed به پایان فعل ساخته نمی شود. زمان گذشته این افعال که «افعال بی قاعده» نامیده می شوند، به طُرُق دیگری ساخته می شود که باید توسط زبان آموزان حفظ شود. لیست کامل افعال بی قاعده در پایان اکثر دیکشنری ها و کتابهای آموزش زبان انگلیسی و همچنین در پایان همین درس جهت استفاده زبان آموزان ارایه شده است.